درصد بالایی از افرادی که وضعیت دندان ها و یا فکشان آنها را به سمت درمان با ارتودنسی دندان سوق می دهد، ترس و نگرانی زیادی نسبت به ارتودنسی دندان دارند. میزان عمده این ترس به دلیل نداشتن اطلاعات کافی و درست درباره مراحل ارتودنسی دندان است.
· اوربایت (دندان گرازی یا پیش دندانی)
· آندربایت (دندان خرگوشی)
· دیپ بایت (این مورد عامل لبخند لثه ای و درد فک است)
· اپن بایت (این مشکل باعث نوک زبانی صحبت کردن و اختلالات جویدن می شود)
· کراس بایت (بایت معکوس یا برهمایی دندانی)
· روی هم رفتگی دندان ها
· فاصله بین دندانی
· دندان قروچه
مراحل ارتودنسی در هر فردی به نسبت نوع ناهنجاری دندانی، شدت ناهنجاری، روش درمان و سن بیمار می تواند متفاوت از دیگری باشد. برای مثال مراحل ارتودنسی ثابت و متحرک با یکدیگر فرق دارد و همینطور مراحل ارتودنسی دندان کودکان و بزرگسالان نیز با یکدیگر فرق دارند. اما به طور کلی مراحل ارتودنسی دندان به شرح زیر است:
قبل از هر چیزی باید به دنبال یک متخصص ارتودنسی خوب در شهر و منطقه خود باشید. به طور مثال اگر در کرج ساکن هستید، پیدا کردن بهترین متخصص ارتودنسی در کرج می تواند ترس شما از درمان را از بین ببرد. در صورتی که این درمان توسط بهترین متخصص ارتودنسی انجام شود، با کمترین درد و ناراحتی و عوارض بهترین نتایج را دریافت خواهید کرد.
در جلسه مراجعه، متخصص ارتودنسی دهان و دندانهای شما را به طور کامل بررسی می کند و به منظور اطمینان خاطر از نوع و شدت ناهنجاری، عکسبرداری از دهان و دندان را برای شما تجویز می کند. در صورتی که تصاویر، نشان دهنده هر گونه مشکل اعم از پوسیدگی دندان و … باشد، باید قبل از شروع درمان ارتودنسی رفع شوند.
انتخاب روش درمان، یکی از مهم ترین مراحل ارتودنسی دندان است. بهترین روش درمانی برای بیمار را متخصص ارتودنسی به توجه به معاینات انجام شده، عکس رادیولوژی دندان، نیاز بیمار و درخواست بیمار مشخص می کند. انواع روش های ارتودنسی دندان شامل ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک است که هر کدام از این روش ها نیز انواع مختلفی دارند.
شما تا پایان طول درمان موظف هستید در بازه های زمانی منظم و تعیین شده به کلینیک ارتودنسی مراجعه کنید تا وضعیت دندان هایتان بررسی شود.
برخی از متخصصین ارتودنسی ممکن است پس از پایان درمان ارتودنسی تا مدتی استفاده از نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر را برای بیماران خود تجویز کنند.
منبع: implantdr.ir
افراد ممکن است که به دلایل مختلفی دندان های خود را از دست بدهند. برای پر کردن جای خالی این دندان ها روش های مختلفی وجود دارد. ایمپلنت دندان یک روش جایگزین برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته است که معمولا طول عمری بین ۱۰ تا ۱۵ سال دارند. اما لازم به ذکر است که ماندگاری این جایگزین دندان، به عوامل مختلفی بستگی دارد. البته اگر همه چیز خوب پیش برود و به خوبی از ایمپلنت های دندان مراقبت و نگهداری شود، این مدت زمان به 20 سال هم می رسد و گاها از این روش به عنوان یک روش دائمی نام برده می شود.
طول عمر ایمپلنت دندان در افراد مختلف متفاوت است که در ادامه به معرفی آنها می پردازیم:
سلامت لثه و داشتن تراکم استخوان، بر جوش خوردن پایه ایمپلنت دندان به استخوان فک نقش مهمی دارد. اگر لثه عفونت داشته باشد یا تراکم استخوان برای انجام ایمپلنت مناسب نباشد و دندانپزشک این موضوع را به خوبی تشخیص ندهد، در هنگام کاشت ایمپلنت، پایه ایمپلنت به خوبی به استخوان فک جوش نمی خورد و ماندگاری آن کم می شود.
اگر دندانپزشک متخصص کاشتن اجزای مختلف ایمپلنت دندان را با اصول و مهارت بالایی انجام دهد، به طور مستقیم بر ماندگاری این پروتز دندان تاثیرگذار خواهد بود. اما بی دقتی و بی توجهی به کاشت ایمپلنت دندان، سبب کاهش طول عمر ایمپلنت دندان و بروز سایر مشکلات دهانی و دندانی و همینطور عوارض ایمپلنت دندان می شود.
شرکت های زیادی در تولید ایمپلنت در حال فعالیت هستند. هر کدام از این شرکت ها از پوشش های متفاوتی برای تهیه پایه ایمپلنت استفاده می کنند که بر جوش خوردن آن با استخوان فک و استحکام ایمپلنت تاثیر می گذارد. قطعا برندهای خوب و با کیفیت، دارای ماندگاری بالاتری هستند.
اگر مراقبت های بعد از کاشت ایمپلنت و بهداشت دهان و دندان به خوبی رعایت شود، طول عمر ایمپلنت دندان بیشتر می شود.
ایمپلنت دندان دو ویژگی مهم و مثبت دارد که اینها در کنار یک مراقبت خوب از دندانها و همینطور ایمپلنت دندان، مهارت بالای دندانپزشک در کاشت ایمپلنت دندان، انتخاب بهترین برند ایمپلنت و … می تواند باعث افزایش طول عمر ایمپلنت دندان شود.
منبع: bestdentists.ir
اگر از فرم گونه های مسطح خسته شده اید و تمایل دارید فرم گونه های استخوانی تری داشته باشید، تزریق فیلر گونه روش مناسبی است. تزریق فیلر به گونه شیوه محبوبی است که سبب حجیم شدن گونه ها، از بین رفتن چین و چروک ها و پر شدن صورت می شود. این شیوه بسیار ساده و بی خطر است و به علت مزایای بسیاری که دارد، هر روز طرفداران بسیاری نیز پیدا می کند.
فیلر گونه، ژل تزریقی است که سبب حجیم شدن ناحیه گونه و اطراف آن می شود. تزریق ژل به گونه ضمن کاهش چین و چروک ها سبب استخوانی تر شدن ساختار گونه ها می شود.
فیلرهای مناسب تزریق به گونه انواع بسیاری دارند. در ادامه شایع ترین انواع آن ها معرفی و بررسی شده اند:
· فیلرهای هیالورونیک اسید: همچون رستیلن، ژوویدرم و فیلرهای پلی لاکتیک اسید همچون اسکالپترا شایع ترین فیلرهای موجود به منظور تزریق در نواحی دور چشم و گونه هستند.
· فیلرهای دارای هیدروکسیل: اپاتیک همچون ریدیس که به منظور تزریق در ناحیه گونه مورد تایید قرار نگرفته اند اما بعضی از پزشکان از آن ها برای تزریق ژل به گونه استفاده می کنند.
بیشتر بخوانید: فیلر زیر چشم
فیلرهای گونه به طور معمول بین 6 ماه تا 2 سال دوام دارند و این مسئله وابسته به نوع فیلر مورد استفاده است. می بایست گفت تمامی فیلرهای گونه پس از مدتی به مرور زمان حل و از طریق بافت پوستی متابولیزه می گردند.
مانند دیگر اقدامات طبی زیبایی، پس از تزریق ژل به گونه هم نیاز به رعایت موارد ویژه ای خواهید بود. این مراقبت ها شامل موارد زیر می شود:
· حداقل سه روز پس از انجام تزریق، از خوابیدن روی گونه ها پرهیز کنید. بهتر است هنگام خواب سرتان مقداری بالاتر از بدن قرار بگیرد.
· مطلوب است به مدت حداقل دو روز از فعالیت های فیزیکی و ورزشی سنگین اجتناب کنید.
· از تماس با صورت و ناحیه تزریق بپرهیزید.
· برای کاهش خطراتی چون عفونت صورت خود را تمیز و خشک نگه دارید.
بیشتر بخوانید: فیلر خط خنده
تزریق فیلر به گونه شیوه ای غیر تهاجمی، ایمن و نسبتا کم هزینه است که دوره ی ریکاوری بسیار کوتاهی دارد. با این حال این جمله به معنی ایمنی کامل در تزریق ژل به گونه نیست. بعضی از شایع ترین عوارض تزریق فیلر به گونه عبارتند از:
· ورم
· خارش
· کبودی
· قرمزی
منبع: zibaieclinic.ir
رژیم گیاهخواری تاکید بر حذف غذاهای زنده و همینطور منابع حیوانی دارد و در حقیقت فقط شامل تغذیه و خوراک نمی باشد، بلکه نوعی اصلاح سبک زندگی است که البته کار راحتی هم نیست. افراد پایبند به سبک گیاهخواری نه تنها از مصرف گوشت حیوانات در تغذیه خود پرهیز می کنند، بلکه سایر فرآورده های حیوانی مانند تخم مرغ، شیر و لبنیات، تخم ماکیان و همچنین عسل در رژیم این اشخاص ممنوع است.
یک فرد گیاهخوار از مصرف هر نوع گوشتی مانند گوشت قرمز، گوشت سفید و غذاهای دریایی پرهیز می کند. ولی در رژیم وگان علاوه بر گوشت ها، هر نوع محصول حیوانی نیز ممنوع است در حالی که در رژیم گیاهخواری، استفاده از محصولات حیوانی ممنوع نمی باشد. رژیم گیاهخواری برعکس رژیم وگان، سبک نوین و جدیدی نیست.
رژیم گیاهخواری خود انواع مختلفی دارد که در هر یک از آنها اصول خاصی باید رعایت شود. رژیم گیاهخواری، رژیم وگان غذایی، وگان خام خواری، وگان ناسالم و وگان خام خواریِ کم چربی جزو انواع مختلف رژیم گیاهخواری هستند.
بیشتر بخوانید: رژیم لاغری مدیترانه ای
در رژیم وگان مصرف فرآورده های سویا، انواع مغزها، دانه های مغذی، سبزیحات نشاسته دار، میوه، نخود، عدس، لوبیا و سایر موادغذایی گیاهی آزاد است.
به طور کلی هر ماده غذایی که پایه حیوانی داشته باشد در این رژیم مصرف نمی شود و کاملا ممنوع است که شامل موارد زیر می شود.
· انواع گوشت قرمز و سفید: گوشت گوسفند و گاو، بز، ماهی و انواع غذاهای دریایی، مرغ، ماکیان
· تخم ماکیان: انواع تخم مرغ، تخم شترمرغ و بلدرچین و …
· لبنیات: شیر، ماست، پنیر، کره‌ی حیوانی، دوغ، خامه وکشک.
· سایر منابع حیوانی: ژلاتین گاوی، عسل، کازئین، روغن حیوانی و دنبه
بیشتر بخوانید: رژیم کتوژنیک
رژیم وگان تاثیر زیادی بر کاهش کلسترول خون دارد و همینطور افرادی که از رژیم وگان پیروی می کنند، به نسبت دیگران شاخص توده بدنی سالم تری دارند و از کاهش تری گلیسیرید، فشار خون مناسب و قند خون نرمال برخوردار هستند. رژیم وگان در بهبود لاغری و تناسب اندام، سلامت قلب، کنترل قند خون و بهبود دیابت و حتی کاهش خطر ابتلا به آلزایمر موثر است.
· ایجاد کمبود ویتامین در این نوع رژیم
· کمبود جدی روی، ید، ویتامین B12 و ویتامین D
· مشکلات گوارشی (اسهال، افزایش تولید گاز در معده و روده ها، نفخ و سندروم روده تحریک پذیر)
· کمبود کلسیم به دلیل منع مصرف لبنیات
· کمبود انرژی به دلیل کالری کمتر گیاهان
· کم خونی به دلیل منع مصرف گوشت
منبع: dietplanner.ir
آیا ارتودنسی دندان به عنوان یکی از پرطرفدارترین شاخه های دندانپزشکی که یک درمان برای ناهنجاری های مختلف دندان ها و فکین است، عوارضی هم دارد؟ این عوارض و همینطور معایب شامل چه مواردی می شود؟ لازم به ذکر است که هرگونه پروسه درمانی و زیبایی عوارض و معایب خاص خود را دارند، اما برخی از روش های درمانی عوارض کمتر و برخی دیگر عوارض بیشتری دارند. ارتودنسی دندان هم از این قاعده مستثنی نیست و شامل مزایا و معایبی می شود که در ادامه به معرفی آنها می پردازیم.
عوارض احتمالی ارتودنسی دندان که ممکن است به دلیل عدم مراجعه به یک متخصص ارتودنسی متبحر و یا عدم رعایت درست بهداشت دهان و دندان باشد، شامل موارد زیر می شود:
در روزهای ابتدایی نصب براکت های ارتودنسی به دلیل اینکه دندانهای شما به فشاری که به آنها وارد می شود عادت ندارند، خیلی طبیعی است که احساس درد کنید و بسته به نوع ارتودنسی دندان انتخاب شده برای درمان شما، این درد به مرور زمان کم می شود. در مقاله درد ارتودنسی دندان می توانید بیشتر در این باره مطالعه کنید.
در صورتی که از ارتودنسی ثابت استفاده می کنید، ممکن است در هنگام خوردن مواد خوراکی سفت و چسبنده به مشکل بخورید.
یکی دیگر از عوارض ارتودنسی دندان ثابت، عفونت لثه و پوسیدگی دندان است. بروز این عوارض در صورت استفاده از دستگاه ارتودنسی متحرک بسیار کمتر است. زیرا در طول درمان با ارتودنسی متحرک بیمار به راحتی می تواند براکت ارتودنسی را از دهان خارج کند و اقدام به مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن کند.
یکی از عوارض ارتودنسی پشت دندانی یا لینگوال، ایجاد زخم در ناحیه لثه و زبان است. به همین دلیل استفاده از این نوع دستگاه ارتودنسی نامرئی تا حد ممکن توسط متخصصین ارتودنسی توصیه نمی شود.
یکی از رایج ترین عوارض ارتودنسی دندان ایجاد بوی بد دهان است. این اتفاق در صورتی اتفاق می افتد که ذرات غذا به مدت زیادی در بین اجزای ارتودنسی باقی بماند؛ که در نتیجه توسط باکتری ها تجزیه شده و باعث ایجاد بوی بد دهان می شود.
استفاده بیش از 2 تا 3 سال از بریس های ارتودنسی، احتمال وقوع این عارضه را افزایش می دهد. منظور از تحلیل ریشه دندان، کوتاه شدن طول ریشه دندان در طول درمان ارتودنسی است.
منبع: implantdr.ir